Agapornis personatus D groen
Begin de jaren tachtig zou de eerste D groene
Agapornis personatus zijn ontdekt in Zwitserland, maar echt veel meer
informatie is daar niet over terug te vinden. Belangrijker is natuurlijk dat ze
er zijn en dat dit voor heel wat variatie in kleuren heeft gezorgd bij deze en
andere soorten.
Donkergroen betekent dat deze vogel één donkerfactor heeft en er dus anders zal
uitzien dan een groene of wildkleur personatus. Dit kleurverschil wordt
eigenlijk veroorzaakt door veranderingen in de baardstructuur van de veren. Om
het heel even technisch te verwoorden, er wordt namelijk meer licht geabsorbeerd
door de melanine in de kern van de veren waardoor er een donkere kleur ontstaat.
Mocht je een veer van een donkergroene personatus onder een microscoop bekijken,
dan zou je vaststellen dat de baarden van deze veren iets dunner zijn dan bij
een groene personatus. Hierdoor wordt er door de melanine in de kern van de veer
meer licht geabsorbeerd. Een donkerfactor kan ook dubbel aanwezig zijn, dan
spreken we van een DD groene
Agapornis personatus of zoals vroeger in de volksmond een olijf.
Het gaat hier om een dominante vererving, wat betekent dat deze
agaporniden nooit split kunnen zijn voor donkergroen. Dus als je een
donkergroene personatus wil kweken moet één van de ouders minstens een
donkerfactor bezitten. Deze donkerfactor werd ook ingekweekt bij de blauwe
personatus en zo ontstond de D blauwe en de DD blauwe mutatie.
Hiermee bleef het echter niet, want de donkerfactor werd via transmutatie ook
ingekweekt bij de andere agaporniden van de witte oogringgroep.
Wat de
kweek betreft is er maar één moeilijkheidsgraad en dat is degelijke D groene
kweekexemplaren bezitten. Probleem is dat bijna alle D groene split zijn voor
blauw en velen ook last hebben van rode aanslag onder het masker. Zelfs zuivere
D groenen kunnen er last van hebben en dus is het de kunst om kweekvogels samen
te stellen die helemaal geen rode aanslag hebben. Waarschijnlijk komt dan de
vraag, waar vind je de D groene personatus die niet split zijn voor blauw? Er
zijn wel een paar schaarse kwekers die ze bezitten, maar dan gaat het wel om
kwekers die deze vogels al jaren kweken en ze weg houden van allerlei andere
mutaties. Als je geen andere keuze hebt dan te starten met een D blauwe, omwille
van de donkerfactor, dan is het van heel groot belang om hier een zuiver groene
personatus aan te koppelen die gewoonweg voldoet aan de standaardeisen. De
nakomelingen zullen allemaal split zijn voor blauw en je houdt enkel de D groene
bij die een zo miniem mogelijke rode aanslag hebben. Met wat geluk zitten er ook
wel enkele bij die helemaal geen rode aanslag hebben. Vanaf dit ogenblik ben je
dan natuurlijk op de goede weg om deze prachtige mutatie te verzilveren. Rare
uitspraak misschien, maar het gaat hier dan ook om één van de mooiste mutaties
bij de personatus.
Daarna moet je enkel nog je beste D groene/blauwe opnieuw koppelen aan een
degelijke groene personatus. De kans op nakomelingen die split zijn voor blauw
neemt nu echt wel af en genetisch gezien is één op vier mogelijk split voor
blauw. Ondertussen ben je al een tweetal jaren verder en dan is het heel
belangrijk om steeds de beste kweekvogels met elkaar te koppelen. Nog een erg
belangrijk aspect is, dat als je zou beginnen met een D blauwe, dat je wel
degelijk een D blauwe hebt en geen EF violet D blauw. Reden hiervoor is dat
tussen beide soms weinig verschil te zien is, maar voor je nakomelingen mogelijk
geen goede zaak zou zijn. Je groene of D groene nakomelingen kunnen namelijk een
violet factor bekomen en zo ben je weer naar af als het de bedoeling was om een
mooie D groene te kweken. Wat de kweek zelf betreft zijn er eigenlijk weinig
problemen. De
Agapornis personatus is een sterke dwergpapegaai die gemakkelijk over
gaat tot kweken en weinig kweekproblemen kent.
Kweekresultaten
Groen x D groen = groen en D groen
D groen x D groen = groen, D groen en DD groen
Groen x D blauw = groen/blauw en D groen/blauw
Groen x D groen/blauw = groen, D groen, groen/blauw en D groen/blauw
Bij de laatste combinatie is de kans dat de nakomelingen split zijn voor blauw genetisch gezien één op vier.