Fouten bij de Agapornis lilianae
Het is natuurlijk van groot belang dat er
gekweekt wordt met raszuivere vogels, alleen heb je daar nooit echt zekerheid
over. Zelfs als ze uiterlijk raszuiver lijken weet je nooit of ze raszuiver
zijn.
Maar als je al enkele generatie hebt gekweekt, zonder inbreng van andere, en er is
nooit een afwijkende kleur vastgestel dan zou je kunnen stellen dat het zuivere
wildkleuren zijn.
Maar sommige mutaties kunnen zelfs jaren verdoken blijven zonder dat ze ooit
zichtbaar worden. Mocht er om een of andere reden een combinatie gemaakt worden
van mogelijk verwante lilianae dan zou zo een mutatie wel eens zichtbaar
worden bij de nakomelingen.
Erg ? Nee dat is helemaal niet erg en zeker niet een reden om je bestand weg te
doen. Het zou zelfs zonde zijn om een mooi bestand om deze reden van de hand te
doen.
In Duitsland is enkele jaren geleden een nieuwe mutatie ontstaan, namelijk
dilute en dit bij iemand die enkel maar wildkleuren had. Het gaat hier
helemaal niet om transmutatie maar om een totaal nieuwe mutatie bij de Agapornis
lilianae. Zoiets kan dus ook perfect in de natuur gebeuren, alleen zouden ze
daar door hun afwijkend kleuren mogelijk ten prooi vallen van roofdieren.
Bij de aanschaf van lilianae's is het wel belangrijk om op volgende punten toch in acht te houden.
De lilianae is van nature uit een kleine agapornis, dus kleiner dan een Agapornis fischeri en een Agapornis personatus. Zo heeft de lilianae een groene stuit wat bij de Agapornis fischeri en de Agapornis personatus niet het geval is. Dus een lilianae met een blauwe stuit of zelfs blauwe schijn is niet raszuiver. De snavel moet klein zijn, mag geen brede basis hebben en aan deze basis moet deze licht roze van kleur zijn en verder in de richting snavelpunt overgaan in rozerood. Een lilianae met een volledige rode snavel is dus niet zuiver en afkomstig uit een transmutatie.
Belangrijk is dat er geen blauwe aanslag is in de stuit.
Een lilianae met een strakke aflijning in het masker is dus ofwel een slechte
kwaliteiet van de kweekvogels of mogelijk een overblijfsel van een transformatie.
Bij jonge lilianae komt het nogal eens voor dat wangen wat donkere aanslag
vertonen Op zich is dit niet abnormaal bij de lilianae op voorwaarde dat dit
verdwijnt gedurende het eerste jaar.
Wanneer deze zwarte aanslag niet verdwijnt is mogelijk een oorzaak
van kruisingen met de nigrigenis of personatus.
Verder is de kleur van de iris bleker dan de pupil.
Zwarte aanslag in het masker is een normaal verschijnsel bij de lilianae zal meestal verdwijnen gedurende het eerste levensjaar.